Boże Narodzenie już dawno za nami. Od wejścia w nowy rok minęły już przeszło dwa tygodnie. Mimo takiej odległości czasu wciąż czujemy tę duchową radość z niedawnych jeszcze przeżyć. Ciągle śpiewa się jeszcze kolędy, towarzyszą nam ozdoby świąteczne, a piękny śnieg za oknem wzbudza do refleksji nad naszym życiem i uniżeniem się Boga, który stał się Człowiekiem. W tej pięknej, trwającej jeszcze aurze świątecznej, przeżyliśmy dzień skupienia, który odbył się w naszej wspólnocie w zeszłą niedzielę, czternastego stycznia.
Tym razem naszym rekolekcjonistą był ksiądz Hubert Ordon SDS – nasz współbrat, który aktualnie przebywa w Lublinie. Jest On biblistą, mocno związanym z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim. Przez lata wykładał też przedmioty biblijne w naszym seminarium. Z ogromną radością przyjął więc zaproszenie naszego ojca duchownego, aby podzielić się swoimi refleksjami na rozpoczęty rok 2024.
Tematem dnia skupienia była Maryja – z dnia zwiastowania i z dnia nawiedzenia. Rekolekcjonista zwrócił uwagę jak bardzo podobne jest życie Maryi do życia kapłana. Moment, w którym przychodzi do Maryi archanioł Gabriel, bardzo mocno przypomina moment powołania każdego człowieka, którego Bóg wzywa do swojej służby. Przy tym ksiądz rekolekcjonista zacytował piękny wiersz Adama Mickiewicza, naszego wieszcza narodowego o zwiastowaniu: „Pojrzał Jehowa i w niej upodobał sobie. Pękły niebios zwierciadła, Biała gołąbka spadła. I nad Syjonem w równi trzyma skrzydła obie, i srebrzystej pierzem tęczy Niebianki skronie uwieńczy” (Adam Mickiewicz, Hymn na dzień zwiastowania). Ksiądz Hubert zachęcał nas także do czytania pięknych utworów poetyckich, które wyrażają ducha ludzkiego i wiele mogą nam powiedzieć oraz skłonić do głębokich refleksji duchowych.
W drugiej konferencji przyjrzeliśmy się bliżej momentowi nawiedzenia. Nasz rekolekcjonista zauważył, że jest to okres przygotowania dla Maryi. Uczy się ona u swojej krewnej Elżbiety prac domowych, życia rodzinnego. Również kapłan ma taki okres przygotowania. Jest nim seminarium. Tutaj, jako były wykładowca, ksiądz Hubert zachęcił wszystkich kleryków do dogłębnego studiowania i poszerzania swojej wiedzy. Zaznaczył również, że w posłudze kapłańskiej najważniejsza jest relacja do Jezusa Chrystusa i przebywanie z Nim. Jeśli kapłan jest drugim Chrystusem (alter Christi) to musi nieustannie z Nim przebywać.
Dzień skupienia zakończył się wspólnym odśpiewaniem Plurimos annos dla naszego rekolekcjonisty, który akurat w dniu naszego skupienia obchodził kolejną rocznicę urodzin. Jesteśmy wdzięczni księdzu Hubertowi za wygłoszone nauki i polecamy go Waszym modlitwom.
