Wspólnota
Pomagamy sobie wzajemnie na drodze zbawienia

Wsparcie
Czasem pojawiają się wątpliwości: Czy wytrwam w moim powołaniu? Czy salwatoriańska misja mnie nie przerasta? Przecież jestem słaby. Wciąż odkrywam swoje wady. Tyle mi jeszcze brakuje…
Jezus daje nam wspólnotę, abyśmy się wzajemnie wspierali na drodze naszego powołania.
On jest pośród nas
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18,19-20).
Nasza wspólnota zakonna rozwija się i umacnia, gdy sam Jezus jest w centrum pośród nas.


Codzienna pomoc
Wspólnota zakonna jest cennym darem, ale także trudnym zadaniem. Wzrastamy nie tylko poprzez wspólną modlitwę, przyjaźnie i współpracę, ale także poprzez tarcia, konflikty i znoszenie swoich wad.
Nasza wzajemna pomoc wyraża się w treści składanych ślubów: „Ufam w pomoc Najświętszej Maryi Panny, Matki Zbawiciela i wszystkich patronów Towarzystwa, jak również w codzienną pomoc moich współbraci”.