Dzień po powrocie z naszych domów, po spotkaniach z rodziną i przyjaciółmi, przyszedł czas na dzień skupienia. Tym razem przyjechał do nas ks. Daniel Banaszkiewicz SDS, w przeszłości ojciec duchowny w seminarium, obecnie posługujący w Centrum Formacji Duchowej w Trzebini. Tematycznie trzymaliśmy się właśnie tajemnicy Bożego Narodzenia, ale ks. Daniel skierował nasze myśli na ciekawe tory.
Wychodząc od tajemnicy wcielenia i tego, że „Słowo ciałem się stało” nasz przewodnik ukazywał nam jak ważne jest docenienie życzliwości jaką obdarza nas Bóg, a z drugiej strony, że trzeba tę życzliwość dawać innym. „Skoro my salwatorianie, mamy troszczyć się o zbawienie wszystkich, to jak wolno nam przejść obojętnie obok jakiegokolwiek członka naszej wspólnoty? Tym ostatnim bratem, do którego brakuje nam siły, jest właśnie Chrystus”.
W homilii kaznodzieja zwrócił naszą uwagę, że w pierwszych rozdziałach Ewangelii Jana, kiedy mowa jest o powołaniu – rzuca się w oczy jak ważne są tam momenty spojrzenia, albo spotkania. Tak jak dzisiaj, Filip mówi do Natanaela: „Chodź i zobacz. A wczoraj słyszeliśmy o tym jak ważne jest spojrzenie Jezusa, który widzi w św. Piotrze już nie tylko Szymona, ale skałę, na której chce zbudować Kościół”.
W ostatniej konferencji usłyszeliśmy przede wszystkim o życiu wspólnotowym, o tym, że wspólnota jest jak orkiestra symfoniczna, która składa się z instrumentów o różnych rozmiarach, wielkościach, różnych brzmieniach i tonach, ale żaden instrument nie jest najważniejszy i każdy jest potrzebny, daje od siebie coś innego. Dyrygentem w tej metaforycznej orkiestrze powinien być Jezus Chrystus, a dopiero słuchając Jezusa i siebie nawzajem jesteśmy w stanie dać piękny koncert, i wtedy widownia zaczyna się wypełniać. „Jeśli stworzymy taką orkiestrę o powołania możemy być spokojni” – spuentował ks. Daniel.
Jesteśmy Bogu wdzięczni za ten czas świąteczny, także za dzisiejszy dzień skupienia, gdzie mogliśmy dziękować Panu i prosić Go o potrzebne siły na kolejne dni. Chcę zakończyć ten tekst wypowiedzią wielkiego wieszcza, który świetnie wyczuł jaka jest istota Bożego Narodzenia. „Wierzysz, że Bóg zrodził się w Betlejemskim żłobie! Lecz biada Ci, jeżeli nie zrodził się w tobie”. W tym świątecznym czasie, chcemy wam życzyć narodzenia się Chrystusa w waszych sercach.
