Ewangelia Mt 9, 35 – 10, 1. 5a. 6-8
Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo». Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie».
Rozważanie
Jezus obchodzi wszystkie miasta i wioski, przychodzi także do mnie, do miasta/wioski mojego serca. Lituje się nade mną, nad moją samotnością i porzuceniem. Leczy wszystkie słabości i uzdrawia moje serce.
Szczególnie dzisiaj warto zobaczyć Jezusa, który jest mi bliski, który przychodzi w tym przedświątecznym szumie, gwarze obowiązków i prac, które mam wykonać.
Jezus uzdrawia moje patrzenie. Od teraz to spojrzenie pełne wdzięczności. Jezus wskazuje, że przecież wszystko co mam to dar od Niego. Jednocześnie to także zadanie dla mnie. „Darmo otrzymałem, to i darmo będę dawał”.
To wdzięczne patrzenie na życie, może pomóc uświadomić mi, że przecież przygotowuję się na spotkanie z Bogiem, który mnie obficie obdarował.
- Proszę Cię Jezu o pomoc w tym co trudne, co mnie dzisiaj przerosło, z czym sobie dzisiaj nie poradziłem.
- Dziękuję Jezu za wszelkie dary, które otrzymałem od Ciebie dzisiaj, szczególnie za…
- Chcę zrobić dobry uczynek wobec najbliższych. Podzielę się nim tylko z Chrystusem.